เลิกทาสกันแล้วหรือยัง?

ค่ำวันอาทิตย์ที่ ๑๑ ตุลาคม หมาน้อยเสื้อแดงน้อยๆ อย่างผม เดินต้อยๆ ไปอนุสาวรีย์ประชาธิปไตยด้วยความเริงร่า ท่ามกลางข่าวระเบิดรถตู้ที่สื่อหลักโหมประโคมตลอดทั้งวัน เป็นระยะ ๆ ความอยากรู้อยากเห็นรถตู้คันเกิดเหตุระเบิดและเพลิงไหม้หน้ากองสลากฯ เลยลดลงไป ไปดูแล้วก็ไม่ได้ใส่ใจอยากถามไถ่ว่าเกิดได้อย่างไร

ผมเดินวนไปมารอบ ๆ ที่ชุมนุมเพื่อสังเกตดูพ่อค้าแม่ขาย ดูพี่น้องเสื้อแดงเดินเท้ามา นั่งรถโดยสารมา ทยอยมาแต่เย็นจนสองทุ่มไปแล้ว ก็ยังเห็นคนมาเป็นระยะๆ ผมเดินไปหน้าด่านทางผ่านฟ้าสังเกตการณ์ ได้ข่าวว่า พี่ๆ การ์ดอาสา พร้อมกับทหารพรานที่มารักษาความปลอดภัยให้ พบกับรถมอเตอร์ไซด์น่าสงสัยสามคันพร้อมกับคนขับขี่นั่งซ้อนสองคนมาขี่วนเวียนอยู่ทางผ่านฟ้า พร้อมด่าทอแจกของดีกันสองสามรอบ

ชินแล้วครับ กับวิธีสกปรกนี้!!!

คณะผู้อภิวัฒน์ประชาธิปไตยเมื่อเจ็ดสิบกว่าปีที่แล้ว ดั้นด้นเสี่ยงชีวิตยึดอำนาจการปกครองมา แล้วเปลี่ยนเป็นระบอบประชาธิปไตย โดยหวังให้เกิดความเท่าเทียมกัน ผู้อภิวัฒน์การเปลี่ยนแปลงในครั้งนี้พยายามสลัดคราบอำมาตย์ออกจากวิถีความเป็นอยู่ของคนไทย แต่ดูเหมือนคนไทยเองยังรักที่จะเป็น “ทาส” อยู่ไม่หาย

คนไทยยังรักที่จะร่ำเรียนเพื่อเป็น “เจ้าคน นายคน” โดยหวังลึกๆจะได้บังคับบัญชา มีอำนาจสั่งเป็นสั่งตาย

คนไทยยังเรียกหัวหน้าตัวเองว่า “เจ้านาย” ด้วยเห็นว่า เจ้านายคือทุกสิ่ง เอาใจเข้าไว้จะเติบโต

คนไทยยังหวังทำงานกินเงินเดือนหรือให้รัฐเลี้ยงโดยขาดความกระตือรือร้นในการแสวงหาความก้าวหน้าในชีวิตด้วยความใฝ่รู้ ทำงานหวังเงินเดือนไปวันๆโดยไม่คิดพัฒนาผลงานตัวเอง คอยแต่จะพูดว่า “จะให้ทำอะไร ท่านก็สั่งมาสิครับ”

คนไทยยังเพรียกเรียกหาหัวหน้า หรือ “เทวดา” มาเพื่อหวังคุ้มกะลาหัว หรือเอาเทวดามาไว้เป็นแพะรับบาป ว่าชีวิตตนตกอับเพราะเทพไม่ดลบันดาล แต่ไม่ได้หันดูตัวเอง หวังพึ่งคนอื่นเป็นร่มโพธิ์ร่มไทร เลยพาลไถลไปไกลพึ่งพา “ไสยศาสตร์” ด้วยคำพูดสุดคลาสสิคว่า “ไม่เชื่อ อย่าลบหลู่”

ยุคนี้ พ.ศ.นี้ เทวดาก็ตกสวรรค์ นายกฯ ก็เอาแต่กู้ สาระชาติไทยวนเวียนกับ ด.ช.เคอิโงะกับหลินฮุ้ย คนไทยจะหวังพึ่งพาอะไรไม่ได้แล้วก็ไม่เหลืออะไรให้พอพึ่งพิงได้ ลัทธิชาตินิยมก็โผล่มาทุกที ใครเชื่อตามก็เป็นคนดีของชาติ ใครไม่เชื่อก็จะโดนคำถามคลาสสิคสุดๆว่า “เอ็งคนไทยหรือเปล่า?”

สังเกตว่านิสัยการพึ่งพาบุคคลรอบข้าง บนบานสิ่งศักสิทธิ์ รวมทั้งหาพรรคหาพวกเพื่อแสดงถึงความเห็นอันเป็นกลุ่มก้อนโดยอาศัยความเป็นชาตินิยมเดียวกัน แสดงถึงความเป็นทาสในใจ ที่ไม่ต้องการค้นหาอิสรภาพให้กับชีวิต ให้จิตใจ และไม่ยอมคิดค้นหาอิสรภาพอย่างแท้จริงให้กับอุดมการณ์ความคิดของตนเองเลย

เขาเลิกทาสกันทางนิตินัยมาร้อยกว่าปีแล้ว แต่โดยพฤตินัย คนไทยทุกวันนี้สมัครใจเป็นทาสแก่กันและกันโดยสมบูรณ์ เมื่อไหร่เราจะเลิกทาสกันได้จริงๆสักทีครับ