วันเสาร์ที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2553

เพราะไม่มีความยุติธรรม??


ตลอดสัปดาห์อันวุ่นวายในตลาดหลักทรัพย์ หุ้นตกกระจายสองวันติดๆ จากข่าวลือว่อนตลาดหลักทรัพย์ หมาน้อยไม่รู้เรื่องหุ้น รู้แต่เรื่องหวย นึกขึ้นได้หมาน้อยจึงรีบตีเลขจากข่าวลือฝากเพื่อนไปแทง สรุปว่าหวยแทงหมาน้อยซะพรุนเลยครับ

เรื่องข่าวลือในบ้านเรานี้ จะว่าแปลกก็แปลกครับ เพราะคำว่าข่าวลือมันควรเป็นข่าวที่ไร้สาระ หาที่มามูลเหตุไม่ได้ หาความจริงไม่ได้ แต่ข่าวลือบ้านเรานั้นแปลกกว่า ตรงที่มักพูดกันในเรื่องห้ามพูดเรื่องไม่ควรพูด เมื่อมีข่าวลือกันเรื่องใด อนาคตก็จะพิสูจน์ให้เห็นอยู่เสมอว่าข่าวลือนั้นๆ เป็นเรื่องจริง

จบเรื่องข่าวลือดีกว่าครับ หมาน้อยอยากพูดเรื่องข่าวจริงมากกว่า

ข่าวการชุมนุมคนเสื้อแดงเพื่อทวงถามเรื่องฎีกากับรัฐบาล หน้าทำเนียบรัฐบาลเมื่อค่ำวันเสาร์ที่ ๑๗ ตุลาคม
หมาน้อยคิดว่าคนจะมาไม่มากดูกระแสแล้วจะมีแค่พี่น้องเสื้อแดงกรุงเทพและปริมณฑลมาร่วม

หมาน้อยไปถึงสะพานมัฆวานรังสรรค์ราวสี่โมงเย็น ที่จอดรถเต็มแล้วครับ ไม่ได้จอดที่จอดรถใหนหรอกจอดกลางสะพานเลย
หมาน้อยเดินต้อยๆ สังเกตรอบๆ บริเวณไปตลอดจากสะพานมัฆวาน พ่อค้าแม่ขายเข็นข้าวของมาขาย คนเสื้อแดงก็ร่ำรวยช่วยซื้อทุกอย่างสีแดงที่ขวางหน้า พอเลี้ยวขวาเข้าถนนพิษณุโลก พี่การ์ดก็ทำงานอย่างเข้มข้นตรวจสิ่งของทุกอย่างเพื่อให้ผู้มาชุมนุมได้มั่นใจในความปลอดภัย ขอขอบคุณในน้ำใจจริงๆ ไว้มีโอกาสหมาน้อยจะไปด้อมๆ สัมภาษณ์พี่การ์ดมาให้ อิอิ



ระยะทางแค่ห้าร้อยเมตรจากหน้าเวทีทอดลงถนนพิษณุโลก หมาน้อยคลานต้วมเตี้ยมเบียดเสียดมากกว่า ๓๐ นาที จนลิ้นห้อย พลางนึกในใจว่าพี่น้องเสื้อแดงจะมาทำไมหนักหนาน้อ.... ไม่เคยเร๊ยยยย มางานเสื้อแดงแล้วเดินแบบโล่งๆ ต้องเบียดต้องอัดยัดแน่นแล้วแน่นอีกพร้อมเสียงหัวใจแดงตบตลอดทาง มาได้จวนหน้าเวที หมาน้อยต้องหนีคนโดยปีนขึ้นนั่งร้านจอโปรเจคเตอร์ เพื่อดูภาพมุมสูง หมาน้อยมาพอดีจังหวะเลยครับ ตำรวจกับหน่วยสันติวิธี ซึ่งเป็นกองกำลังสันติชาวเสื้อแดงกำลังผลักดันกันอยู่ตรงด่านหัวถนนหน้าทำเนียบรัฐบาล ผลักดันกันสักพัก การเจรจาสรุปว่า ตำรวจจะเปิดพื้นที่ให้สักพอประมาณให้เสื้อแดงขยายเข้าไปนั่งลดความแออัดบริเวณหน้าเวที หมาน้อยตั้งกล้องไว้หลายนาทีเพื่อสังเกตการณ์ เพราะหากมีเหตุการณ์ใดรุนแรงจะได้มีภาพไว้เป็นหลักฐาน จากนั้นหมาน้อยก็ดิ้นหัวสั่นหัวคลอนส่ายสะโพกกระดิกหางไปกับเพลง "รักคนเสื้อแดง" สองรอบที่ร้องปลุกใจไม่ให้เสื้อแดงเครียดเกินไป

หลุดจากหน้าเวทีก็ปีนข้ามคลอง อิอิ หมาน้อยถนัด สี่เท้าโกยอ้าวข้ามสะพาน เล็ดลอดขาการ์ดเพราะตัวเตี้ย เข้าหลังเวทีไปหลบอยู่หน้าเวทีหอบแฮกๆๆ

หมาน้อยหันรีหันขวางพลางสบตากับคุณลุงแก่ๆ คนหนึ่งนั่งหน้าเวทีเกาะรั้วเหล็กไว้ หมาน้อยนั่งแอบมองอยู่เป็นนาน คุณลุงเปลี่ยนท่านั่งยองๆ มาเป็นยืดขาเป็นระยะๆ หมาน้อยเองชอบคุยกับคนมีอายุ เพราะหมาน้อยสมัยเอ๊าะๆ อยู่กับยายทองปูน เลยคุ้นเคยและเข้าใจคนสูงอายุเสมอ

คุณลุงเจ็ดสิบสี่ปี บ้านอยู่แถวสวนพลู (หากฟังไม่ผิดเพราะคุยกันข้างลำโพงใหญ่) กรุงเทพมหานคร คุณลุงหอบสังขารมาร่วมชุมนุมเสื้อแดงทุกครั้งด้วยหัวใจเต็มร้อย และทุกงาน น้ำท่วมที่หน้าลานพระรูปฯ เมื่อวันที่ ๑๙ กันยายนเนื่องในโอกาสครบรอบ ๓ ปีวันรัฐประหารที่ผ่านมาลุงก็ไปยืนขาจมน้ำแถวนั้น

๑๓ เมษายนเลือด ใครก็ไม่นึกฝันว่าลุงคนนี้จะยืนกระแหย่งๆๆ เดินเล็ดลอดเข้ามายืนอยู่บริเวณหน้าทำเนียบประจัญหน้ากับทหารหาญชาติไทยถือปืนเอ็มสิบหกที่พร้อมยิงคนแก่วัยเจ็ดสิบกว่าให้ตายคาหน้าด่าน

คุณลุงเล่าว่า อายุลุงจะแปดสิบปี ลุงไม่เคยเจอนายกรัฐมนตรีคนใหนในชีวิตที่จะรักและทำงานให้กับคนยากคนจน คนชั้นกลางอย่างจริงใจเท่ากับนายกรัฐมนตรีทักษิณ ชินวัตร ตลอดชีวิตลุงที่อาศัยในผืนแผ่นดินไทยไม่เคยเห็นหรือจดจำผลงานของนายกคนใหนได้เท่าผลงานของท่านทักษิณ ลุงเล่าผลงานได้ทั้งหมดอย่างละเอียด นายกฯ คนอื่นๆ ทำงานผ่านๆ ไป ไม่มีผลงานความเปลี่ยนแปลงใดๆ ให้กับชาติบ้านเมือง มีแต่เรื่องราวทุจริตโกงกิน คุณลุงถามกลับว่า ที่บอกว่าทักษิณโกงน่ะ ที่สุดผ่านมาสามปี ศาลยังไม่กล้าตัดสินให้ท่านผิดฐานโกงกล้ายางเลย ซีทีเอ็กซ์ก็ไม่กล้าส่งฟ้อง ตกลงใครโกงใครกันแน่

ถามต่อว่า คุณลุงรักนายกฯ ทักษิณใหม คำตอบที่ทำให้หมาน้อยน้ำตาซึมหางกระดิก ก็คือ "หากลุงไม่รัก ลุงจะมานั่งอยู่บนถนนตากแดด ตากฝนอย่างนี้หรือ ชีวิตนี้ลุงก็ให้ท่านได้ ลุงได้แต่ฝันให้ท่านกลับมาเมืองไทยอีกครั้ง มาเป็นนายกรัฐมนตรีของคนไทยก่อนลุงจะแก่ไปกว่านี้"

ท้ายสุดหมาน้อยถามคุณลุงว่า แล้วทั้งหมดของเหตุผลที่คุณลุงออกมาใส่เสื้อแดงทนลำบากนั่งกลางถนนคืออะไร คุณลุงตอบหมาน้อยด้วยสายตามุ่งมั่น น้ำเสียงคมกริบในวัยร่วมแปดสิบว่า "เพราะความไม่ยุติธรรมในแผ่นดินไงละหลาน"

ชัดใหมเล่าครับ ท่านอำมาตย์
โฮ่ง โฮ่ง จบข่าว!!!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น